Momenteel zijn er op televisie meerdere programma’s te zien waarin bewaking of politie wordt gevolgd op luchthavens waar ze reizigers apart nemen om hun koffer te openen voor inspectie. Bij deze gelegenheden zal de politie de eigenaar van de koffer vragen om deze te openen om vervolgens de inhoud te controleren.
Bij het vragen aan de reiziger om de koffer te openen kan men het gevoel krijgen dat de reiziger de keuze heeft om de koffer wel of niet te openen en dat ze de politie de controle van de inhoud kunnen weigeren, echter de realiteit is dat de reiziger geen keuze heeft.
Grondwettelijk gezien moeten de autoriteiten het communicatiegeheim en het recht op privacy van het individu respecteren. Hierdoor mogen brieven die per e-mail of per post verzonden zijn niet geopend worden, tenzij de rechter de opening beveelt, en mogen ze ook niet zomaar een woning binnentreden. Waarom kunnen ze uw privé-eigendommen die in de koffer zitten dan wel doorzoeken ondanks dat u daar geen toestemming voor geeft?
Het verschil zit in het moment van het openen van de koffer. De politie kan u namelijk niet zomaar op straat aanhouden en u vragen de koffer die u bij u draagt te openen. Maar wanneer u een reis van het ene land naar het andere land contracteert en u een koffer bij u heeft, betekent dit een automatisch toestemming om de koffer te openen en te doorzoeken, zoals ook beslist door het Spaanse Grondwettelijk Hof in 2006. Dit is een beperking van het recht op privacy van de persoon. Het maakt niet uit of de koffer alleen persoonlijke bezittingen bevat of ook correspondentie, de koffer zelf kan worden geopend. Als de koffer een brief bevat voor latere bezorging, kan deze brief niet worden geopend om de inhoud te lezen, aangezien de brief nog steeds wordt beschermd door het communicatiegeheim.
Selena Escandell Beutick