Als je ooit te maken hebt gehad met de Spaanse overheid dan weet je dat de betalingstermijn niet wordt opgeschort door het starten van een procedure tegen de betreffende administratieve heffing. In verreweg de meeste gevallen zal de gestor je twee mogelijkheden adviseren: eerst betalen en dan praten, of niet betalen en het risico lopen dat je boetes en rente over het oorspronkelijke bedrag moet betalen. Wat weinig mensen weten is dat er een derde optie is: de borg.

Waarom is er geen uitstel van betaling bij beroep?

In administratieve procedures is de algemene regel dat de verplichting om te betalen niet wordt opgeschort als je in beroep gaat tegen een beslissing, behalve in het geval van een administratieve sanctie, die in beroep wordt opgeschort. Dit heeft te maken met het evenwicht tussen de belangen van de overheid en de belangen van de belastingbetaler.

Dit evenwicht wordt ook wel de belangenafweging (ponderación de intereses) genoemd. Hierbij heeft de wetgever gekeken welke belangen er op het spel staan bij het in beroep gaan tegen een administratieve heffing. Aan de ene kant heb je het belang van de belastingbetaler om geen geld te betalen als hij het niet eens is met de aanslag, en aan de andere kant heb je het belang van de overheid om ervoor te zorgen dat het bedrag vooraf wordt betaald om situaties te voorkomen waarin de belastingbetaler aan het einde van de procedure zichzelf insolvent verklaart en op die manier betaling ontwijkt.

Voor administratieve handelingen waarbij een geldsom wordt betaald, heeft de wetgever beslist dat het belang van de administratie voor gaat op het belang van de belastingbetaler, vooral omdat het geld zonder problemen kan worden teruggegeven. Een administratieve handeling waarbij een huis wordt vernield, wat niet ongedaan kan worden gemaakt, zou een andere zaak zijn.

Opties om toeslagen te vermijden

Nu we hebben vastgesteld waarom administraties de betaling van een belasting of een aanslag niet opschorten tijdens de procedure, gaan we kijken wat de opties van de belastingbetaler zijn.

• Eerst betalen en later praten

Dit is de optie die het meest wordt gebruikt door belastingbetalers. Ze betalen eerst de belastingaanslag en gaan dan te zijner tijd in beroep. Op deze manier kan de overheid niet meer geld van je eisen dan het oorspronkelijk betaalde bedrag.

Het nadeel van deze optie verschijnt wanneer de procedure eindigt en blijkt dat je in het gelijk wordt gesteld, waardoor je het betaalde geld terugkrijgt. In de praktijk kan de terugbetaling lang duren. Afhankelijk van de overheidsdienst in kwestie moet je misschien een nieuwe administratieve procedure opstarten om de bedragen waar je recht op hebt te innen. Er kunnen maanden, zo niet jaren, zitten tussen de beslissing en de daadwerkelijke terugstorting van het geld op je bankrekening.

• Niet betalen en het risico nemen

Deze tweede optie is riskanter. Je betaalt de schikking niet en laat de periode verlopen terwijl je de procedure opstart. Als de instantie die de beslissing neemt je argument afwijst, moet je het oorspronkelijke bedrag betalen plus 20% van het verschuldigde bedrag en, indien van toepassing, boeterente voor te late betaling.

Het voordeel van deze optie is dat je, naast het feit dat je tijdens de procedure over je geld kunt beschikken, geen cent hoeft te betalen als je bezwaar gegrond wordt verklaard en je dus ook geen gelden hoeft terug te vorderen.

• De borg of bankgarantie

Een derde optie die door de wet wordt voorzien, is het voorleggen van een bankgarantie of borgstelling die de inning van het verschuldigde bedrag door de administratie garandeert als de administratie de procedure wint. Om dit te doen, moet je naar je vertrouwensbank gaan met de vereffening en hen vragen om je een bankgarantie te geven. Afhankelijk van de bank kunnen ze het bedrag op je rekening blokkeren, zodat je het niet kunt gebruiken totdat er een definitieve beslissing is waarbij de vordering wordt toegewezen of afgewezen.

Houd er rekening mee dat de bankrekening waarop de bankgarantie wordt aangevraagd op jouw naam als belastingbetaler moet staan, wil de overheid deze accepteren. Het is niet voldoende om het geld gewoon op een derdenrekening te zetten, zoals de rekening van dit kantoor.

Selena Escandell Beutick